Ελλάς. Η χώρα του Φωτός. Το εξηγεί άλλωστε μια από τις πολλές ερμηνείες. Ελ- από τον ήλιο. Λας – από την πέτρα. Κυριολεκτικά: Το Φωτισμένο σημείο λόγω κλίματος. Μεταφορικά: Οι Φωτισμένοι άνθρωποι λόγω πολιτισμού. Τι σημαίνει για εμάς Φως; Ο άνθρωπος, ο ίδιος, είναι συνδυασμός Φωτός και σκότους.
Η Ελλάδα είναι το ΦΩΣ. Που Φώτισε τα μονοπάτια των προγόνων. Που Φώλιασε η δημοκρατία μέσα τους. Που Φρούρησαν τις ιδέες και τα ιδανικά στο πέρασμα του χρόνου. Που Φιλοσόφησαν τη ζωή. Που Φιλοτέχνησαν μοναδικά μνημεία. Που Φιλοξένησαν λαούς και τους Φιλοδώρησαν με τον πνεύμα τους. Που φιλοσόφησαν το θέμα του χρόνου και του χώρου. Που Φρόντισαν να αποτελούν μια ισχυρή δέσμη Φωτός στους σκοτεινούς λαβύρινθους της ζωής.
H Ελλάδα είναι ιδέα και οι ιδέες δεν Φθείρονται ποτέ. Ο ελληνισμός δεν χωρά σε καλούπια και σύνορα. Είναι μια οικουμενική ιδέα, ένα ανέσπερο όραμα. Ένα σύστημα αξιών που εμπνέει και σηματοδοτεί ζωές. Μια χώρα που ξεπερνά κάθε γεωγραφική έννοια. Μια πέτρα Φωτός όπως σοφά την αποκάλεσαν. «Το ελληνικό Φως είναι, όπως λένε όλοι, κάτι που δεν μπορείς να το Φανταστείς προτού το βιώσεις. Στην Αγγλία, το μισό Φως, κατά κάποιον τρόπο, απορροφάται μέσα στο αντικείμενο, όμως στην Ελλάδα το αντικείμενο μοιάζει να αναδίδει Φως σα να Φωτίζεται το ίδιο από μέσα» σχολιάζει ο μεγάλος Βρετανός γλύπτης Χένρι Μουρ μαγεμένος από την Φωτεινή πλευρά της χώρας.
Ως εδώ όμως! Η αγαπημένη μου Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είχε πει: «μπορεί να δώσαμε τα Φώτα στην Ευρώπη, αλλά και αυτού μας έδωσαν τον ηλεκτρισμό». Ναι, η Ελλάδα έδωσε τα Φώτα στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, στον αθλητισμό. Μα, ήρθαν άλλα Φεγγάρια και μας άφησαν πίσω. Ξεμείναμε και τρέχουμε να Φτάσουμε. Η προοπτική εξουσίας Φούσκωσε τα μυαλά μας. Φανάτισε το λαό. Τα Φράγκα μας αλλοίωσαν. Φτωχύναμε, χάσαμε την ανεξαρτησία μας. Φερτοί ήρωες, μας Φέρανε Φουρτούνες.
Και τώρα δυο είναι τα φάρμακα. Πρώτον η Φιλοπατρία. Το αρχέγονο ένστικτο της αγέλης που ορίζει την επικράτειά της. Το Φυσικό αίσθημα του ανήκειν. Το έχουμε ανάγκη αλλά δίχως τοπικισμό, προγονολατρία, αλυτρωτισμό και τις συναφείς Φαντασιώσεις μεγαλείου. Έχουμε ανάγκη με αγάπη προς τις ρίζες μας, να καλλιεργήσουμε το αίσθημα της αποδοχής, της ανεκτικότητας και της αλληλεγγύης προς όλους τους ανθρώπους. Δεύτερον, το Φιλότιμο, το μυστικό των ελληνικών επιτευγμάτων. Η πυξίδα ηθικού και αξιακού προσανατολισμούς της ζωής.
Από το αλφάβητο μαθαίνουμε ότι κάθε γράμμα κρύβει και μια μικρή ιστορία. Κάθε λέξη. Κάθε Φράση. Από εκείνους που κάποτε τα σχεδίαζαν όλα αργά και τέλεια. Ένα από αυτά τα γράμματα που ξεχωρίζω είναι το «Φι», ένα γράμμα που μας περιγράφει ένα χώρο (Ο), ο οποίος «διχοτομείται» από μια κάθετη γραμμή (Ι), το γράμμα «Ιώτα» που σημαίνει μια γραμμή δράσης-κίνησης.
Αυτή ακριβώς είναι και η κωδική έννοια του Φωτός, διότι το «Φ» σημαίνει το Φως. Η λέξη ΦΩΣ έχει το γράμμα «Φ» που Φωτίζει, το γράμμα «Ω» που έρχεται από τον Ωράνιο Συμπαντικό χώρο και το γράμμα «Σ» που σείεται και παλινδρομεί συνεχώς. Έτσι το ΦΩΣ είναι η Φώτιση ενεργειών του Μεγίστου Κύκλου Σύμπαντος Κόσμου δια της συνεχόμενης παλινδρομικής κινήσεως εσαεί. Το Φως είναι η ενέργεια εκείνη που προέρχεται από το Σύμπαν δια της παλινδρομικής κινήσεως και είναι ορατή προς εμάς δηλαδή Φαίνεται, Φανερώνεται.
Από την ελληνική μυθολογία μαθαίνουμε ότι ο Προμηθέας, γιος του Δευκαλίωνα που θεωρείται ο γενάρχης των Ελλήνων, είναι ένας από τους πρώτους επαναστάτες και εξεγερμένους της ανθρωπότητας. Είναι αυτός που εναντιώνεται στην εξουσία, στους Θεούς. Αθάνατος ο ίδιος, παίρνει το μέρος των θνητών. Κλέβει τη Φωτιά από τους ισχυρούς και τη δωρίζει στους αδύναμους ανθρώπους. Άλλωστε από το όνομά του ο Προμηθέας συμβολίζει τη διορατικότητα, την επινοητικότητα. τον άνθρωπο που αναλύει, ανασυνθέτει, σκέφτεται και δρα. Ακόμη και η καθημερινή επανάληψη της τιμωρίας του από τους Θεούς συμβολίζει τον πόνο αλλά και την ελπίδα για τη νέα ημέρα που ξημερώνει. Τιμωρείται. Υπομένει. Λυτρώνεται. Και ανεβαίνει στον Όλυμπο. Ο Προμηθέας είναι ο δικός μας ΘΕΟΣ!
Τα τρία θαύματα του δικού μας Θεού είναι ο Φάρος, το Φουγάρο, ο Φανός. Τα ελληνικά σύμβολα δύναμης, ελπίδας, ενέργειας. Η ναυτιλία μας, η παραγωγή μας, ο πολιτισμός μας. Τα δομικά στοιχεία αυτής της χώρας. Μιας χώρας που η ακοίμητη Φλόγα της λευτεριάς θα σιγοκαίει πάντοτε στα σωθικά της. Η άσβεστη Φωτιά θα κατακαίει κάθε τεχνητή Φυλακή της ανθρώπινης ψυχής. Θα ξεπηδά από τα Φρούρια της ιδεοληψίας και του ολοκληρωτισμού.
Το Φως θα μας προστατεύει από τα θαλασσοδαρμένα βράχια της ζωής. Θα μας ζεσταίνει και θα μας δίνει ενέργεια. Θα μας δείχνει τον δρόμο και θα μας καθοδηγεί ακόμη κι όταν βασιλεύει το σκοτάδι. Το Φως της ψυχής που λάμπει για τον καθέναν από εμάς είναι γεμάτο με δύναμη, θέληση και ανάγκη για ζωή! Κλείνω με τον αγαπημένο «παππού» Νίκο Καζαντζάκη που έγραφε: «Τι θα πει ευτυχία; Να ζεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει Φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια».