19 Μαρτίου ΔΝΤ Τηλεδιάσκεψη σχετικά με την Ελλάδα
Δημοσιοποίηση από το WikiLeaks: 2 Απριλίου 2016
Λέξεις – κλειδιά: ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ελλάδα, ελάφρυνση χρέους, Τρόικα, BRexit, Μέρκελ, Σαρκοζί
Τίτλος: Απομαγνητοφώνηση ηχητικής εγγραφής από εσωτερική συνάντηση του ΔΝΤ
Ημερομηνία: 19 Μαρτίου 2016
Σύνδεσμος: https://wikileaks.org/imf-internal-20160319/
Σελίδες: 7
Περιγραφή
Το ΔΝΤ θα ήθελε να προσθέσει την ελάφρυνση του χρέους για την Ελλάδα στην ατζέντα της Τρόικα. Παρόλα αυτά, τα στελέχη του ΔΝΤ είναι ανήσυχα για το ότι η Ε.Ε. θα παραλύσει το πρώτο μισό του 2016 λόγω του διαφαινόμενου BRexit, κι έτσι δε θα ληφθεί καμία απόφαση για την Ελλάδα.
Ο διευθυντής του ΔΝΤ στην Ευρώπη, Πολ Τόμσεν, θέλει να πιέσει την Μέρκελ και της επαναλαμβάνει ότι η έξοδος του ΔΝΤ από την Τρόικα θα φανεί άσχημο σαν γεγονός και θα οδηγήσει σε ενοχλητικές ερωτήσεις (προς τη Μέρκελ) στην Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή.
Ο Τόμσεν δε συνδέει άμεσα το θέμα της ελάφρυνσης χρέους με το προσφυγικό. Μιλάει σχετικά με τους πρόσφυγες και λέει κατόπιν, ότι το ΔΝΤ την ίδια στιγμή (“εμείς την ίδια στιγμή” που θα αναφερθεί στα αιτήματά τους (των προσφύγων) θα προσεγγίσει τη Μέρκελ για το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους.
Υπόβαθρο:
Η Μέρκελ θεωρείται γενικά ως υποστηρικτής της συμμετοχής του ΔΝΤ στην Τρόικα. Κατάφερε να εντάξει το ΔΝΤ παρά την έντονη αντίθεση άλλων Ευρωπαίων ηγετών, όπως ο Σαρκοζί.
Η Μέρκελ θεωρείται σχετικά αναποφάσιστη επί του θέματος της ελάφρυνσης του Χρέους της Ελλάδας (αν και προφανώς κλίνει προς το “Όχι” καθώς φοβάται, όπως και πολλοί από του Ευρωπαίους εταίρους της, ότι θα δημιουργηθεί ένα προηγούμενο στην Ευρώπη).
Τίτλος: Τηλεδιάσκεψη του ΔΝΤ της 19ης Μαρτίου 2016 σχετικά με την Ελλάδα
———-προωθημένο μήνυμα———-
Από: (καλυμμένο)@(καλυμμένο).es
Ημερομηνία: ΧΧ Μαρτίου 2016 ΧΧ:ΧΧ:ΧΧ GMT+1
Προς: (καλυμμένο)@(καλυμμένο).es
Θεμα: Απάντηση: Διάσκεψη 19ης Μαρτίου
Κοιν: (καλυμμένο)
[811_0221.MP3]
[Απομαγνητοφώνηση του συνημμένου από WikiLeaks]
Συμμετέχοντες:
Ντέλια Βελκουλέσκου, επικεφαλής του ΔΝΤ στην Ελλάδα
Πολ Τόμσεν, διευθυντής του τμήματος του ΔΝΤ για την Ευρώπη
Ίβα Πέτροβα, ΔΝΤ
Τόμσεν: Αυτό που με απασχολεί είναι ότι κανονίζουμε την ημερομηνία που θα επανέλθουμε (στην Ελλάδα) για την αποστολή, ενώ δεν έχουμε κάποια συμφωνία εντός της Τρόικα για το πως θα συνεχίσουμε.
Βελκουλέσκου: Μα Πολ, αυτό είναι κάτι που πρότεινες εσύ, οπότε είναι πολύ δύσκολο να αναθεωρήσουμε τώρα.
Τ: Πως θα πάμε να το “ρίξουμε” αυτό; Τί θα κάνουμε;
Β: Δεν ξέρω! Φυσικά δε θέλω να επιστρέψω τόσο σύντομα. Δεν πιστεύω ότι σε δύο εβδομάδες ή σε δέκα μέρες θα είμαστε σε θέση κάνουμε οποιαδήποτε πρόοδο από όσο είμαστε τώρα. Όμως αισθάνομαι, ότι, αλλιώς, θα μείνουμε κολλημένοι εδώ σε αυτήν την κατάσταση εν πάσει περιπτώση. Και αισθάνομαι ότι σε αυτήν την επόμενη αποστολή μας, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι, σχεδιάζουν να… έχουν κάποιο χρονοδιάγραμμα σωστά; Σχεδιάζουν να τελειώσουν με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο με τις ανοιξιάτικες συναντήσεις λόγω αυτών των υποτιθέμενων συνομιλιών σχετικά με το χρέος, οι οποίες θα γίνουν σε αυτές μας τις συναντήσεις μας μέσα στην Άνοιξη. Οπότε δεν ξέρω. Έχω την αίσθηση ότι αυτή η πίεση θα πέσει με κάποιον τρόπο πάνω μας, οπότε… δεν ξέρω. Δεν μπορώ να υποθέσω πως θα εξελιχθεί αυτή η κατάσταση, αλλά θα πρέπει να φτάσουμε σε κάποιο σημείο εδώ…
Τ: Όμως γιατί; Εννοώ, ότι μπορούμε… Θα έπρεπε να έχουμε ακόμη μια συνάντηση, όπως είχαμε στις Βρυξέλλες και να συμφωνήσουμε στο πως θα προχωρήσουμε…
Β: Μπορούμε να το κάνουμε αυτό και μπορούμε να φτιάξουμε ένα έγγραφο εξ’ αποστάσεως, αλλά το ξέρουμε ότι δεν λειτουργεί Πολ, διότι αυτοί οι τύποι συμφωνούν σε κάτι και μετά το αναιρούν την επόμενη μέρα. Είπαμε αυτή τη φορά και πάλι ξέρουμε ότι δεν κάνουν αυτό που λέμε: ότι θα σηκωθούμε και θα φύγουμε μαζί. Δεν λειτουργεί απλά. Για αυτούς όλα υπόκεινται σε αλλαγές, αν οι αρχές το θελήσουν.
Τ: Μπορείς να το αλλάξεις, ώστε να μην έχει κάποια συγκεκριμένη ημερομηνία; Ας πούμε αρχές Απριλίου;
Β: Αυτό θα ήταν καταστροφή, αν προσπαθήσω να το κάνω αυτό αύριο. Δε θα μας αφήσουν να φύγουμε.
Τ: Λοιπόν, ήδη σε άφησαν να φύγει… όποτε είναι… χαχα.
Β: Πιστεύω Πολ ότι χρειάζεται να το συζητήσουμε αυτό στο επίπεδό σου (Σ.τΜ: Διευθυντή του Ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ). Εννοώ ότι θα επιστρέψει… Νομίζω… δεν ξέρω αν μπορούμε να το αποφύγουμε αυτό σε αυτό το επίπεδο.
Τ: Εννοείς να επιστρέψουμε;
Β: Ναι.
Πέτροβα: Πολ, πιστεύω ότι είναι περισσότερο σημαντικό το να ενισχύσουμε το μήνυμα σχετικά με τη συμφωνία πάνω στο 2,5% (Σ.τ.Μ: ποσοστό πρωτογενούς πλεονάσματος), γιατί αυτό δεν περνά και δεν γίνεται σαφές στην Κομισιόν. Αν σταθούμε σε αυτήν την συμφωνία, πιστεύω ότι το να επιστρέψουμε στις 2 Απριλίου θα ήταν εντάξει. Αλλά, από πλευράς μας, το να επιστρέφαμε σε αυτήν την ημερομηνία θα ήταν πραγματικά καταστροφικό.
Τ: Λοιπόν, απλά θα φταίω εγώ γι’ αυτό και θα είμαστε εντάξει. Πότε θέλουν να τελειώσουμε την αποστολή;
Β: Θέλουν να την τελειώσουμε ιδανικά μέχρι τις 8 Απριλίου, οπότε μένει μια εβδομάδα. Η στις 12 ή 13. Σου υπενθυμίζω ότι στις 6 και 7 Απριλίου θέλουν να πραγματοποιηθεί η σύσκεψη στην Ουάσιγκτον σχετικά με το χρέος επιπρόσθετα στο EWG (Eurogroup Working Group) και τότε…
Τ: Άρα αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχετε τελειώσει μέχρι τις 6 Απριλίου…
Β: Όχι, όχι, όχι. Μπορούμε να αναφέρουμε την πρόοδο σε αυτό το EWG και βασικά πρέπει να κάνουμε αυτή τη συζήτηση που θα προετοιμάσει τους Υπουργούς για την εβδομάδα που θα ακολουθήσει, όταν σκέφτονται για τις 15 και 16 Απριλίου, το κάνουν σαν επιπρόσθετη εργασία στις συναντήσεις της Άνοιξης. Οπότε βασικά θέλουν να τελειώσει.
Τ: Ναι, αλλά οι συναντήσεις της Άνοιξης ξεκινούν στα μέσα της δεύτερης εβδομάδας του Απριλίου. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τελειώνετε από εκεί γύρω στις 8 ή 9 Απριλίου και να έχετε επιστρέψει.
Β: Ακριβώς, πρέπει να έχουμε τελειώσει… όχι… στις 11 ή 12 ή κάπου εκεί και μετά να πετάξουμε απευθείας για Ουάσιγκτον. Και μπορούμε να τελειώσουμε έχοντας συμφωνία ή όχι, εννοώ μπορούμε να τελειώσουμε όντας στο στάδιο που βρισκόμαστε τώρα κατά κάποιον τρόπο. Και ναι θα υπάρχει αφόρητη πίεση και θέλουμε να δούμε πως θα την αντιμετωπίσουμε.
Τ: Αυτό είναι που παίζεται, σωστά;
Β: Σωστά, σωστά. Για αυτό πρέπει να το κανονίσουμε – συμφωνώ μαζί σου – όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο ελληνικός τύπος βρίθει από κατηγορίες εναντίον μας σχετικά με το φόρο εισοδήματος και όλα αυτά καθημερινά. Το άλλο πράγμα όμως που δεν μου είναι ξεκάθαρο είναι το πως θα είναι επιτυχημένη αυτή η συζήτηση, σε αυτή τη συζήτηση στοχεύουμε. Στο 3,5% (πλεόνασμα) έναντι του 1,5%, γιατί για εμάς αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο.
Τ: Μπορώ να σου πω πως πρόκειται να εξελιχθεί αυτό. Δεν υπάρχει τρόπος τα κράτη-μέλη να αποδεχθούν την μείωση του στόχου του προγράμματος. Αυτό σημαίνει ότι εμείς θα πούμε πως δε βγαίνει.
Β: Αλλά πως μπορούμε να κάνουμε αυτό που προτείνεις; Να έχουμε δύο προγράμματα με δύο στόχους; Ακόμα και για το μεσοπρόθεσμο;
Τ: Ναι, αν οι Ευρωπαίοι πουν ότι είναι ο δικός μας στόχος είναι που μετράει για την απομείωση του χρέους – αλλά δεν πρόκειται να το πουν αυτό.
Β: Το ερώτημα είναι αν θα μπορούσαν να αποδεχθούν τους μεσοπρόθεσμους στόχους, όπως τους θέτει η Κομισιόν, και τους δικούς μας στόχους για τις ανάγκες της ελάφρυνσης του χρέους.
Τ: Περίμενε λίγο, αυτό δεν είναι… σίγουρα πρέπει να αποδεχθούν τους δικούς μας στόχους για την ελάφρυνση του χρέους. Μα αν πας και πεις ότι για φέτος, για παράδειγμα, θα καταλήξουν σε κάτι σαν αυτό που λές: -0,5%, -1% ή κάτι αυτής της τάξεως;
Β: Ας πούμε -0,5%, αν εφαρμοστούν όλα τα μέτρα.
Τ: ΟΚ, ας πούμε -0,5% και η Κομισιόν θα πει ότι καταλήγουν στο μηδέν ή στο +0,25 ή ότι αριθμό έχουν…
Β: +0,5%
Τ: Ναι… δεν έχεις οικονομικό πρόγραμμα. Διότι κανονίζουν τον χρονικό προγραμματισμό για κάτι που τους λες ότι δεν πρόκειται να συμβεί.
Β: Ναι…
Τ: Οπότε το πρόγραμμα δεν χρηματοδοτείται και μια ενδεχόμενη ελάφρυνση χρέους… ούτε η ελάφρυνση χρέους δεν γίνεται, γιατί δεν βρίσκονται σε καλό δρόμο για να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις. Αυτή είναι όλη η ιστορία. Βασικά πρέπει να συμφωνήσουν να λάβουν τους δικούς μας στόχους ως βάση και μετά να συζητήσουν για κάτι για το οποίο θεωρούν ότι θα υπεραποδόσει. Αλλά αν δεν το κάνουν και πάλι θα εκταμιεύσουν. Σωστά;
Β: Ναι, έτσι είναι.
Τ: Δεν θα συμφωνήσουν μ’ αυτό.
Β: Όχι. Η βασική ερώτηση είναι αν ποτέ αυτό θα συζητηθεί. Σωστά; Κάποιος πρέπει να το συζητήσει. Γνωρίζω ότι ο Thomas Wieser κανονίζει μια συζήτηση στις 30 αυτού του μήνα.
Τ: Συζήτηση με ποιόν;
Β: Νομίζω είναι μια συζήτηση του EWG. Μια συζήτηση του EWG σχετικά με την Ελλάδα… σχετικά με την κατάσταση ή κάτι τέτοιο. Ναι πρέπει να ρωτήσουμε τον Thomas.
Τ: Εννοώ… Δεν πρόκειται να…. μπορεί να κανονίσει όποια συζήτηση θέλει, αλλά ξέρω τι πρόκειται να συμβεί. Θα πάμε στο EWG και θα πω στο Eurogroup ότι “Το πλάνο δεν συναθροίζεται στο 3,5% και δε θα προχωρήσουμε, εκτός κι αν οι Ευρωπαίοι χαμηλώσουν τους στόχους τους στο 1,5% για όσο τους απασχολούν οι αποστάσεις των εκταμιεύσεων”. Δεν πρόκειται να το κάνουν αυτό. Θα πουν όχι, προσθέστε κι άλλα μέτρα. Αυτό είναι ξεκάθαρο, δεν έχω καμία αμφιβολία.
Β: Δεν ξέρω αν θα το πούν αυτό, αυτό είναι το ερώτημα. Πρέπει να καθορίσουν τη στάση τους για το αν πιστεύουν τους δικούς μας σχεδιασμούς ή τους σχεδιασμούς της Κομισιόν.
Τ: Είναι ξεκάθαρο ότι θα συνεχίσουν το παιχνίδια… και θα στείλουν την αποστολή πίσω.
Β: Ναι, αλλά θα το κάνουμε αυτό; Διότι, ακόμη κι αν συμφωνήσουμε σε αυτό το 2,5%, δεν θα έχουμε καταφέρει κάτι εκτός κι αν συμφωνηθούν οι στόχοι.
Τ: Λοιπόν, μετά θα σε στείλουν πάλι πίσω για βρείτε πιο σκληρά μέτρα και να φτάσετε σε κάποιον συμβιβασμό. Για αυτόν το λόγω ακριβώς κάνω ό,τι κάνω. Ας περάσουμε αυτό το 2,5% και είμαι σίγουρος ότι θα πιέσουν για περισσότερα μέτρα κάποια κράτη-μέλη. Θα πούμε φυσικά, θα πω ότι “Δεν νομίζω πως αυτό είναι εφικτό”, αλλά δεν έχω καμία αμφιβολία για το ότι θα μας πιέσουν να πάμε εκεί.
Β: Οπότε σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να επιστρέψουμε και να προσπαθήσουμε να πάρουμε αυτό 2,5%, κι αυτό σε πρώτο επίπεδο. Μόλις περάσουμε στο επόμενο επίπεδο, ξέρεις, δεν θα είναι αρκετό.
Τ: Σίγουρα, Ντέλια, αυτό είναι το νόημα. Δεν θέλω να βρίσκεστε “κρεμασμένοι” εκεί πέρα, αν δεν υπάρχει συμφωνία στο πώς θα συνεχίσουμε.
Β: Ναι, σίγουρα. Δε θέλουμε να βρεθούμε σ’ αυτήν την κατάσταση.
Τ: Πρέπει να σκεφτούμε σχετικά μ’ αυτό όταν επιστρέψετε… πρέπει να ρίξουμε στο τραπέζι αυτό που θέλουμε.
Β: Θα έπρεπε.
Τ: Αντί να τους περιμένουμε… Δε θα δεχθώ ένα πακέτο ελαφρών μέτρων. Δεν πρόκειται.
Β: Ναι, όχι, κατανοητό. είναι ξεκάθαρο τί έχουμε και τί βρίσκεται σ’ αυτό το χαρτί στο οποίο συμφωνήσαμε με τους Ευρωπαίους – που τώρα υπαναχωρούν – αλλά είναι πολύ απλό ότι πρόκειται για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού, το φόρο εισοδήματος, το ΦΠΑ και το μισθολόγιο και κάποιους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, ένα ή δύο… αυτό είναι. Μα για κάθε ένα από αυτά έχουμε κάποια σημαντικά ζητήματα ανοιχτά, τα οποία είναι όλα πολιτικά, τουλάχιστον όπως τα βλέπουν οι Έλληνες. Και το άλλο θέμα είναι η DSA (Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους) και αν θα την παρουσιάσουμε σε κάποιο σημείο.
Τ: Λοιπόν, δεν ξέρω. Αλλά αυτό είναι… σκέφτομαι διαφορετικά γι’ αυτό. Πως θα οδηγηθούμε σε μια απόφαση; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μια φορά που πάρθηκε μια απόφαση και τότε ήταν που επρόκειτο να ξεμείνουν από ρευστό και να χρεοκοπήσουν. Σωστά;
Β: Σωστά!
Τ: Και πιθανά αυτό είναι που πρόκειται να συμβεί πάλι. Σε αυτήν την περίπτωση, που τραβάει με τον Ιούλιο, και ξεκάθαρα οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να έχουν καμία διαπραγμάτευση για ένα μήνα πριν ολοκληρώσουν με τους Βρετανούς, σε κάποιο σημείο θα θελήσουν να κάνουν ένα διάλειμμα και μετά να ξεκινήσουν πάλι, ύστερα από το Ευρωπαϊκό δημοψήφισμα.
Β: Σωστά.
Τ: Αυτό είναι μια πιθανότητα. Η άλλη πιθανότητα είναι αυτή που πίστευα ότι ήδη θα είχε συμβεί και εκπλήσσομαι που δεν συνέβη, και είναι, ότι λόγω του προσφυγικού θα πάρουν μια απόφαση… θα θέλουν να καταλήξουν κάπου. ΟΚ; Και οι Γερμανοί θέτουν το ζήτημα της διαχείρισης… και βασικά τότε εμείς λέμε “Κοιτάξτε, κ. Μέρκελ, αντιμετωπίζετε ένα ζήτημα, θα πρέπει να σκεφτείτε τί μπορεί να στοιχίσει περισσότερο: το να προχωρήσετε χωρίς το ΔΝΤ, που θα κάνει την Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή να πει “Το ΔΝΤ δεν είναι μαζί μας;” ή να διαλέξετε την ελάφρυνση χρέους που θεωρούμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται, προκειμένου να μας έχετε μαζί σας”; Σωστά; Αυτό είναι το ζήτημα.
Β: Σωστά!
Τ: Πότε θα συμβεί αυτό; Δεν ξέρω, εκπλήσσομαι που δεν έχει ήδη συμβεί. Θα ήθελα, για καλό των Ελλήνων και όλων των άλλων, να συμβεί όσο πιο σύντομα γίνεται.
Β: Ελπίζω ότι πρόκειται να συμβεί στις διαπραγματεύσεις που αρχίζουν στα μέσα Απριλίου.
Τ: Αυτό, όμως, δεν αποτελεί γεγονός. Δεν πρόκειται να τους αναγκάσει… Αυτή η συζήτηση μπορεί να συνεχιστεί για πολύν καιρό. Και τους οδηγούν απλά σε αδιέξοδα… γιατί τους οδηγούν σε αδιέξοδα; Διότι δεν βρίσκονται εν όψει ενός γεγονότος, όποιο κι αν είναι αυτό.
Β: Συμφωνώ στο ότι χρειαζόμαστε κάποιο γεγονός, αλλά δεν ξέρω τί θα μπορούσε να είναι αυτό. Αλλά νομίζω ό Ντάιζελμπλουμ δεν προσπαθεί να δημιουργήσει κάποιο γεγονός, αλλά να επανεκκινήσει κάπως τη συζήτηση για το χρέος, που βασικά αφορά το αν θα είμαστε μαζί τους ή όχι εν τέλει.
Τ: Ναι, ξέρεις, όμως, ότι αυτή η συζήτηση για τα μέτρα και η συζήτηση για το χρέος μπορεί να συνεχιστεί εσαεί, εκτός κι αν κάτι ανακύψει… εκτός κι αν φτάσουν στις πληρωμές του Ιουλίου ή εκτός κι αν οι ηγέτες αποφασίσουν ότι πρέπει να φτάσουμε σε κάποια συμφωνία. Αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να οδηγήσει σε κάποιον συμβιβασμό. Σωστά; Πρόκειται να συνεχιστεί επ’ αόριστον.
Β: Πρόκειται, ναι, μέχρι τον Ιούλιο, αν δεν συμβεί κάτι πρωτύτερα. Συμφωνώ.
Τ: ΟΚ. Δεν ξέρω, ας δούμε. Ελπίζω, για το καλό των Ελλήνων, ότι θα βρουν κάποια λύση σύντομα… Εννοώ, ας το αντιμετωπίσουμε, δεν πρόκειται να συμφωνήσετε… Αυτές οι συζητήσεις που έχετε εκεί, δεν πρόκειται να οδηγήσουν… Δεν πρόκειται να πιστούν να αποδεχθούν την οπτική μας. Σωστά; Δεν πρόκειται!
Β: Όχι, δεν πρόκειται…
Τ: Και δεν την προσεγγίζουν καν, σωστά;
Β: Δεν την προσεγγίζουν. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι έκαναν κάποιες παραχωρήσεις… έκαναν κάποιες μικρές παραχωρήσεις σε αμφότερους τους φόρους εισοδήματος και στο… σε αμφότερους τους φόρους εισοδήματος και τις επικουρικές συντάξεις. Κάνουν κάτι, αλλά ελάχιστο…
Τ: Λοιπόν, αν πιστούν στο 2,5% κι όχι παιδιαρίσματα, θα πρέπει να τους υποστηρίξουμε πλήρως.
Β: Συμφωνώ. Υπάρχει ένα σενάριο που λέει ότι πιέζονται αρκετά, ότι θα… πιστεύω, βασικά, ότι από πολιτική άποψη είναι δυνατόν γι’ αυτούς να κάνουν αυτές τις παραχωρήσεις. Αλλά δεν έχουν κάποιο κίνητρο και ξέρουν ότι η Κομισιόν θα συμβιβαστεί, οπότε αυτό είναι το πρόβλημα. Κατά κάποιον τρόπο πήγαμε σε αυτήν την διαπραγμάτευση με λάθος στρατηγική, διότι διαπραγματευτήκαμε με την Κομισιόν μια ελάχιστη θέση και δεν μπορούμε να πάμε παραπέρα και η Κομισιόν ξεκινάει από αυτό το σημείο και πρόκειται να πάει πολύ παραπέρα. Οπότε αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν διαπραγματευτήκαμε με την Κομισιόν και μετά να φέρουμε στους Έλληνες κάτι πολύ χειρότερο, τους θέσαμε υπόψιν το ελάχιστο που θα θεωρούσαμε απαραίτητο και τώρα οι Έλληνες λένε “Λοιπόν, δε διαπραγματευόμαστε”. Συμφωνώ με την ανησυχία σου ότι αυτή η ημερομηνία είναι κακή για εμάς, διότι θα κολλήσουμε, όπως είπες, οπότε πρέπει να το ξανασκεφτούμε όταν επιστρέψουμε.
Τ: Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε μπορείς βρίσκεσαι εκεί χωρίς λόγο επ’ αόριστον. Θα πρέπει να τα μαζέψεις πριν τις συναντήσεις της Άνοιξης.
Β: Ναι, χρειαζόμαστε μια συμφωνία με τους Ευρωπαίους για μια καταληκτική ημερομηνία. Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε στους Ευρωπαίους και στους Έλληνες πριν επιστρέψουμε.
Το έγγραφο ολόκληρο μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.
Σ.τΜ: Οι συναντήσεις της Άνοιξης είναι κάποιες προγραμματισμένες συναντήσεις μεταξύ του ΔΝΤ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, αντιπροσώπων κυβερνήσεων από όλον τον κόσμο, ακαδημαϊκών και ιδιωτών που πραγματοποιούνται στην Ουάσιγκτον κάθε Άνοιξη. Περισσότερα μπορείτε να μάθετε εδώ.