Σε τεντωμένο σχοινί ακροβατεί η κυβέρνηση με τον Αλέξη Τσίπρα να συνειδητοποιήσει ότι τα περιθώρια ελιγμών που έχει στη διάθεσή του είναι ελάχιστα, καθώς ο χρόνος τελειώνει.
Στο Μέγαρο Μαξίμου έχει σημάνει κόκκινος συναγερμός και δεν είναι λίγοι αυτοί που υπογραμμίζουν την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών για να μην οδηγηθεί η χώρα σε αδιέξοδο.
Η κοινωνική αναταραχή γενικεύεται, την ώρα που οι δανειστές επιμένουν στη σκληρή γραμμή νέων επώδυνων μέτρων, επαναφέροντας στην πρώτη γραμμή το σενάριο της χρεοκοπίας.
Στο μέτωπο της οικονομίας, ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με μια Λερναία Ύδρα, αλλά όσο κεφάλια και εάν κόψει, είναι αδύνατον να νικήσει το τέρας, που έχει απέναντί του.
Εάν προσθέσει κανείς τον εφιάλτη του προσφυγικού και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δίνουν προβάδισμα στη Ν.Δ. γίνεται σαφές το γιατί ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ενώπιον εξαιρετικά κρίσιμων αποφάσεων.
«Προέχει η σωτηρία της χώρας», τόνιζε στον «ΧΤΥΠΟ» κυβερνητικό στέλεχος και εξηγούσε ότι «εάν η κυβέρνηση δεν κερδίσει ως το Μάιο το στοίχημα της μείωσης του χρέους, οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες».
Κοινό μυστικό είναι άλλωστε ότι στο επόμενο δίμηνο πρέπει να δοθούν λύσεις που αφορούν σε κρίσιμα ζητήματα για να μπορέσει το κράτος να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του εντός και εκτός συνόρων.
Εκτός από τους αγρότες υπάρχουν ακανθώδη ζητήματα που αφορούν:
-στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που η κυβέρνηση δεν έχει φέρει στη Βουλή, λόγω της γενικευμένης κοινωνικής κατακραυγής,
-το δημοσιονομικό κενό, που ενισχύει την άποψη για στάση πληρωμών από όσους έως τώρα ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
-την αβεβαιότητα της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς που πάει ακόμη πιο πίσω την αξιολόγηση της οικονομίας.
Ο εφιάλτης
Παρά το γεγονός, ότι το βάρος της διαπραγμάτευσης σηκώνει προσωπικά ο πρωθυπουργός, ο οποίος επιδιώκει πολιτική λύση, το βέβαιο είναι ότι οι εταίροι συνεχίζουν να εμφανίζονται αδιάλλακτοι.
Όσοι γνωρίζουν το παρασκήνιο, λένε με νόημα ότι ο μεγάλος εφιάλτης είναι να παραταθεί η σημερινή αβεβαιότητα και να μην κλείσει άμεσα η αξιολόγηση της οικονομίας.
Τελευταίο… όπλο
Ήδη ακούγονται σενάρια, ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν έως το Πάσχα, στις αρχές Μαΐου δηλαδή, κάτι που εάν συμβεί, θα φέρει την κυβέρνηση με την πλάτη στον τοίχο.
Μια τέτοια εξέλιξη, κρίνεται τελείως αρνητική, καθώς το Μαξίμου παίζει τα… ρέστα του με την αναδιάρθρωση του χρέους, που είναι το τελευταίο του όπλο για να μπορεί να ισχυριστεί ότι οι θυσίες πιάνουν τόπο.
Το ερώτημα στην περίπτωση που η κυβέρνηση πετύχει το στόχο της είναι το αντάλλαγμα που θα ζητήσουν οι εταίροι και εάν ο πρωθυπουργός θα μπορεί να το δικαιολογήσει στην κοινωνία.
Κλειδί ο Μάιος
Τα δεδομένα αυτά εάν συνδυαστούν με το προσφυγικό, δείχνουν ότι ο Μάιος είναι μήνας κλειδί για το μέλλον της κυβέρνησης και τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας.
Τότε, η Ελλάδα πρέπει να ολοκληρώσει όλες τις δεσμεύσεις της για τον έλεγχο των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών, για να μη βρεθεί εκτός συνθήκης Σένγκεν.
Στα.. βράχια
Εάν η κυβέρνηση πετύχει τους στόχους της, θα μπορεί να μιλά για ολοκλήρωση της τετραετίας, αλλά σε διαφορετική περίπτωση, θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες λύσεις.
Εάν ο πρωθυπουργός βρεθεί αντιμέτωπος με αδιέξοδα, είτε θα ρισκάρει είτε θα υποχρεωθεί να βρει νέους συμμάχους, προκειμένου να μην πέσει η χώρα στα βράχια της χρεοκοπίας.
Ανασχηματισμός
Η εύκολη λύση θα μπορούσε να είναι ο ανασχηματισμός, προκειμένου να σταλεί μήνυμα ότι το Μαξίμου μηδενίζει το κοντέρ και γίνεται μια νέα αρχή απαλλαγμένη από τα βαρίδια του παρελθόντος
Στο παρασκήνιο φημολογείται ότι ο κ. Τσίπρας έχει πάρει απόφαση να θέσει εκτός κυβέρνησης μια σειρά στελεχών που δεν έχουν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που τους έχει αναθέσει.
Εκτός του Παναγιώτη Σγουρίδη, ακούγεται ότι πόδι φεύγουν οι:
– Γιάννης Μουζάλας, λόγω των ανεξέλεγκτων διαστάσεων που έχει λάβει το προσφυγικό,
-Γιώργος Σταθάκης που δεν έχει κάνει τη διαφορά στη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς
– Τρύφων Αλεξιάδης, που μόνο φόρους εξαγγέλλει
– Γιώργος Κατρούγκαλος, που βρίσκεται σε μετωπική αντιπαράθεση με τους ελεύθερους επαγγελματίες
– Παύλος Πολάκης, λόγω των χαμηλών επιδόσεων στην υγεία.
Κυβερνητικοί βουλευτές δεν αποκλείουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά οι πάντες αναγνωρίζουν ότι δε θα δώσει ουσιαστικές λύσεις στα αδιέξοδα της οικονομίας, αφού θα έχει καθαρά επικοινωνιακό χαρακτήρα.
Οικουμενική
Η δεύτερη λύση, έχει να κάνει με οικουμενική κυβέρνηση, ή με τον ίδιο ή με άλλο στο ρόλο του πρωθυπουργού, προκειμένου να ληφθούν όλα τα επώδυνα μέτρα που ζητούν οι δανειστές.
Η Φώφη Γεννηματά, δείχνει ήδη έτοιμη, ο Σταύρος Θεοδωράκης κάνει λόγο για μεγαλύτερη κυβέρνηση, ο Βασίλης Λεβέντης το φωνάζει, αλλά για την ώρα το Μαξίμου αποκλείει τέτοια εξέλιξη.
Ζητούμενο σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι η στάση της Ν.Δ., καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης ναι μεν απορρίπτει τώρα μια τέτοια λύση, αλλά ουδείς γνωρίζει την κατάσταση της χώρας το επόμενο τρίμηνο.
Κάλπες
Η τρίτη λύση η οποία χαρακτηρίζεται από αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ως η πλέον καθαρή, είναι η προσφυγή στις κάλπες, όπου το διακύβευμα θα είναι ποιος μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα το χρέος.
Όπως γίνεται αντιληπτό οι επόμενες δυόμιση μήνες θα κρίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την τύχη της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά και το εάν η χώρα θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
Έως τότε οι τόνοι της αντιπαράθεσης θα ανέβουν στα ύψη, καθώς οι κ.κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης θα επιχειρήσουν να δείξουν ότι γνωρίζουν τη συνταγή που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και την ύφεση.