Μοιραστείτε το άρθρο...

Ευρύτερες διεργασίες συντελούνται στην Κεντροαριστεράς, η οποία αναζητά νέο ρόλο και ταυτότητα, απέναντι στο κυρίαρχο δίπολο της πολιτικής ζωής, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ.

Το τέλος εποχής του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ και η «μετανάστευση» των ψηφοφόρων του στην Κουμουνδούρου, υποχρεώνει τους βασικούς παίχτες του χώρου να αναθεωρήσουν τη στρατηγική τους.

Στην παρούσα φάση, οι δυνάμεις του Κέντρου είναι και απαξιωμένες και κατακερματισμένες, με αποτέλεσμα να μη διατυπώνεται μια αξιόπιστη, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας.

Το ΠΑΣΟΚ φλερτάρει πότε με τον ΣΥΡΙΖΑ και πότε με οικουμενική, το Ποτάμι απώλεσε σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις τη δυναμική του και η ΔΗΜΑΡ είναι κόμμα που διαθέτει μόνο τη σφραγίδα.

Είναι σαφές ότι ο καθένας μόνος του δεν μπορεί να αντέξει στην πίεση που ασκούν οι δύο κυρίαρχοι πόλοι και το ερώτημα είναι εάν υπάρχει διάθεση όλοι μαζί να δώσουν νέα προοπτική στην Κεντροαριστερά.

Οι έως τώρα ενδείξεις, συγκλίνουν στην εκτίμηση, ότι η ανάγκη για… επιβίωση θα υποχρεώσει τους πάντες να αφήσουν στην άκρη όσα τους χωρίζουν και να χαράξουν κοινή γραμμή πλεύσης.

Η Φώφη Γεννηματά έκανε το πρώτο βήμα, ο Σταύρος Θεοδωράκης ακολουθεί με την πρόταση του για «Κοινοβούλιο του Κέντρου» και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, δηλώνει δικαιωμένος για τις εξελίξεις.

Ακόμη όμως και εάν ξεπεραστούν οι μικροηγεμονισμοί, ζητούμενο είναι το ποιος θα ηγηθεί της προσπάθειας, προκειμένου η Κεντροαριστερά να ανακτήσει τα κεκτημένα της στην πολιτική ζωή της χώρας.

Όσοι ξέρουν το παρασκήνιο, μιλούν για πέντε σίγουρες υποψηφιότητες εάν γίνουν εκλογές στη βάση και δεν αποκλείουν άλλες δύο, τις οποίες εξαρτούν από το πώς θα διαμορφωθεί η συγκυρία.

Οι υποψηφιότητες αυτές είναι οι εξής:

Φώφη Γεννηματά: Ήταν η πρώτη που έθεσε ευθέως θέμα ενότητας του χώρου, λέγοντας ότι μπορεί να είναι άλλος αρχηγός. Πλεονέκτημα της το γεγονός ότι διαθέτει μεγάλη απήχηση στο ΠΑΣΟΚ και ότι κατάφερε να κάνει πράξη το Σεπτέμβριο του 2015, την κοινή κάθοδο με τη ΔΗΜΑΡ και άλλες κινήσεις πολιτών και το καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Μεταξύ των επικριτών της πάντως κυριαρχεί η άποψη ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος.

Σταύρος Θεοδωράκης: Παρά το γεγονός ότι ήταν από τους δημοφιλείς, η συνέχεια δεν ήταν αυτή που περίμενε και ο ίδιος. Τα ποσοστά που πήρε το ΠΟΤΑΜΙ τον Ιανουάριο του 2015 υποχώρησαν έξι μήνες μετά και τώρα οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν εκτός Βουλής. Έχει κάνει βήματα προς την ενότητα και στα θετικά του είναι ότι μπορεί να κερδίσει τη μάχη των νέων ψηφοφόρων που χωλαίνει συνολικά η Κεντροαριστερά. Στα αρνητικά του η αδυναμία του να γίνει ανάχωμα ψηφοφόρων προς τη Ν.Δ.

Θανάσης Θεοχαρόπουλος: Είναι ο νέος παίχτης του χώρου και στα θετικά του το γεγονός ότι θεωρείται άφθαρτος. Λέγεται ότι έχει αρχίσει προεκλογικό αγώνα, αλλά το γεγονός ότι προέρχεται από τη ΔΗΜΑΡ που δεν έχει εκλογική δυναμική, δε του δίνει πολλούς πόντους.

Γιώργος Παπανδρέου: Συνεργάτες του θεωρούν βέβαιο ότι επιθυμεί να κάνει το μεγάλο come back. Όπως υποστηρίζουν το τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δικαιώνει τις επιλογές που έκανε το 2010. Στα θετικά του το γεγονός ότι έχει πρωθυπουργική εμπειρία, αλλά στα αρνητικά του είναι ότι με τις επιλογές του το ΠΑΣΟΚ απώλεσε τους ψηφοφόρους του και μετατράπηκε σε ένα μικρό κόμμα.

 –Βενιζέλος-Λοβέρδος: Ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Συνομιλητές του μιλούν για χρυσή εφεδρεία και αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά. Όσον αφορά στον Ανδρέα Λοβέρδο, ναι μεν κινείται, αλλά οι αποτυχίες του όταν ανεξαρτητοποιήθηκε φτιάχνοντας νέο κόμμα και η ήττα του από τη Φώφη Γεννηματά στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ, καθιστούν δύσκολη την υποψηφιότητά του.

Τα (+) και (-)

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η ίντριγκα και το παρασκήνιο οργιάζουν και οι βουλευτές και τα στελέχη μετρούν τα συν και πλην που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη στις πολιτικές και κοινοβουλευτικές ισορροπίες.

Το θετικό στοιχείο είναι ασφαλώς ότι μια ενότητα σε κοινοβουλευτικό επίπεδο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού, καθιστά το χώρο τρίτη πολιτική δύναμη.

Στην ουσία δηλαδή ξεπερνιέται ο σκόπελος της Χρυσής Αυγής, κάτι που θα δώσει μεγαλύτερη δυναμική στις παρεμβάσεις των βουλευτών και την απήχησή τους στην κοινωνία.

Στα θετικά, θα πρέπει να προσθέσει κανείς και το μήνυμα ενότητας που θα στέλνει συνολικά ο χώρος, εξέλιξη που είναι πιθανό να επηρεάσει όλους όσοι σκέφτονται τον επαναπατρισμό.

«Μαχαίρια»

Άλλοι πάντως δεν κρύβουν ότι μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να επαναφέρει στο προσκήνιο μεγάλες συγκρούσεις, όπως αυτή των παπανδρεϊκών και των βενιζελικών που θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στο όλο εγχείρημα.

Όπως υποστηρίζουν είναι πολύ πιθανό να βγουν «μαχαίρια», αφού οι κ.κ.  Παπανδρέου και Βενιζέλος δεν μπορούν να συνυπάρξουν, αφού ο ένας θεωρεί τον άλλο υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.

Στα αρνητικά είναι το ενδεχόμενο να υπάρξουν αποσκιρτήσεις στελεχών, που είτε έχουν ιδεολογική συγγένεια με τη Ν.Δ. είτε δε θέλουν ευκαιριακές συνεργασίες και συμμαχίες.

Τέτοια στελέχη συναντά κανείς στο Ποτάμι και τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι του Χάρη Θεοχάρη που κρατά αποστάσεις από τον κ. Θεοδωράκη και του Ιάσονα Φωτήλα, που κοιτάζει προς τη Ν.Δ.




Μοιραστείτε το άρθρο...